Zbliżają się święta, Boże Narodzenie. Jak każe tradycja jednym z dań Wigilii jest danie rybne. Coraz częściej tradycyjnie podawanego karpia zastępuje na naszym stole inna ryba między innymi pstrąg, a dokładniej jedna z jego hodowlanych odmian, pstrąg tęczowy.
Występowanie
Naturalnie występuje w Ameryce Północnej. Sztucznie rozpowszechniona niemal do wszystkich krajów świata. Do Polski sprowadzona w XIX wieku. Istnieją dwie odmiany: wędrowna, tzw. steelhead (spływająca do morza) i osiadła. W Polsce w niedużych ilościach spotkać go można w każdej niemal rzece oraz w wielu stawach i jeziorach. W Polsce nie zaobserwowano dotychczas stabilnej samorozradzającej się populacji. Ryby pochodzą z zarybień lub uciekają z hodowli.
Opis
Ubarwienie jest zależne od wieku i miejsca przebywania. Najczęściej srebrne boki, niebieskoszary lub zielonoszary grzbiet, różowa wstęga wzdłuż linii bocznej (której zawdzięcza swoją nazwę) oraz zawsze czarne plamki na bokach i płetwach. Długość: do 145 cm, zazwyczaj 40-60 cm, Waga: do 23 kg, zwykle 4-5, Dojrzałość płciowa: w 2 roku życia, Ikra: 500 do 3000 sztuk stosunkowo dużej ikry Długość życia: w środowisku naturalnym najwyżej 7 lat, w Kalifornii widziano jednak 11-letnie pstrągi.
Rozród
Dojrzewa płciowo w 2 lub 3 roku życia. Tarło pstrąga tęczowego odbywa się od grudnia do maja. Ryby wyszukują żwirowate ujścia rzek. Samica wykopuje w odpowiednim miejscu dołek, szybko machając płetwą. Składa do niego ikrę, którą samiec zapładnia. Samiczka ostrożnie zakrywa ikrę drobnymi kamyczkami i piaskiem. Młode pstrągi wykluwają się w różnym czasie, zależnie od temperatury wody. Te, które wylęgną się szybko, mają zawieszony woreczek żółtkowy, z którego czerpią pożywienie w pierwszych dniach życia. Dopóki nie spożytkują całego żółtka, pozostają w pobliżu jamki. W tym okresie nazywają się narybkiem. Tylko niewielka część dożywa dorosłości, większość pada ofiarą większych ryb. Rośnie bardzo szybko, w dobrych warunkach już w 3 roku życia waży około 1 kg.
Odżywianie
Pstrągi tęczowe są niestrudzonymi i wiecznie głodnymi łowcami. Podstawę ich jadłospisu stanowią owady i ich larwy. Wiosną żywi się jętkami i ważkami, jesienią owadami zaniesionymi pod wodę przez wiatr. Pstrągi zjadają też małe ryby, żaby, kijanki oraz robaki.
Pstrągi ze względu na silny aparat enzymatyczny ulega szybkim zmianom autolitycznym, wtedy gdy ryby nie są przechowywane w temperaturze bliskiej 0oC. Należy więc kupować ryby żywe, a gdy to niemożliwe sprawdzić barwę skrzeli – powinna być intensywnie różowa , a ich zapach powinien być świeży , śluz na skrzelach świadczy o tym ,że ryba nie jest już pierwszej jakości.
Pstrąg tęczowy hodowlany ma duże walory odżywcze i podobnie jak inne łososiowate jest doskonałym źródłem wielonienasyconych kwasów tłuszczowych z rodziny n-3 /omega-3/. Mięso pstrągów zawiera duże ilości witaminy D3 i B12 , cholesterolu zaś 59 mg/100g. Dla porównania w tkance węgorza znajduje się ponad 120mg, a w krewetkach 184 mg cholesterolu w 100g surowca. Pstrąg jest doskonałym źródłem – podobnie jak inne ryby – selenu , potasu , magnezu.