Rozpoczął się okres wysypu grzybów, okres grzybobrania, który jak każdego roku zbiera śmiertelne żniwo. Jak podają media najczęstszą przyczyną zatruć bywa mylony z czubajką kanią muchomor sromotnikowi.
Generalna rada dla początkujących grzybiarzy jest taka, nie zbierać grzybów blaszkowatych. Jeśli nie masz pewności, co do gatunku grzyba nie zabieraj go do domu.
Jednym grzybem nie nakarmisz rodziny, a możesz doprowadzić do zatruć, które w przypadku muchomora sromotnikowego są zazwyczaj śmiertelnie. Poniżej zamieszczamy informacje charakteryzujące obydwa gatunki.
Czubajka kania – (Macrolepiota procera)
Kania posiada kapelusz o średnicy do 30 cm, początkowo jajowaty, później w miarę rozwoju płasko rozłożony z wyraźnym uwypukleniem na szczycie. Powierzchnia sucha, biała lub kremowo biała z wyraźnymi odstającymi łuskami. Trzon dochodzi nawet do 35 cm, jasnobrunatny, w środku pusty. U podstawy – zgrubiały. Kania występuje od lipca do listopada, tak na terenie zalesionym, jak i na polach i pastwiskach. Bardzo smaczny grzyb jadalny, (ale tylko kapelusz). Bardzo kruchy, trzeba go ostrożnie przenosić, by nie połamać.
Kania jest szczególnie smaczna – smażona. Można smażyć (uprzednio dwustronnie soląc) na oleju, można też przed smażeniem panierować – podobnie jak to się czyni z kotletem schabowym – w mące, jajku i tartej bułce.
Kanię można też suszyć, po wyschnięciu pokruszyć i dodawać w zimie do sosów i mięs.
UWAGA! Pierścień pod kapeluszem nieprzyrośnięty do trzonu, można go przesuwać jak obrączkę wzdłuż trzonu. I ten przesuwający się pierścień jest charakterystyczny dla kani, w przeciwieństwie do sromotnika, u którego pierścień jest wrośnięty w trzon grzyba.
Muchomor sromotnikowy – (Amanita phalloides)
Kapelusz 4-15 cm średnicy o kolorze zielonkawym, lub oliwkowozielonym. Wyjątkowo całkiem białym. Na brzegach kapelusza zwykle jaśniejszy. Blaszki białe. U starszych okazów biel przechodzi w kolor żółtawo zielonkawy. Na trzonie u góry jest przyrośnięty w dół pierścień. W przeciwieństwie do kani, pierścień ten jest nieprzesuwalny. Dół trzonu jest bulwiasty, otoczony białą lub zielonawą skórkowatą porozrywaną pochwą.
Występuje w lasach liściastych, mieszanych, głównie pod osikami w okresie od lipca do października.
UWAGA! Grzyb śmiertelnie trujący, mylony z czubajką kanią (patrz wyżej) lub z gąską zieloną, lub z gołąbkiem zielonawym.