Wakacyjny czas wyjazdów. Wielu z nas wyjedzie nad polski Bałtyk. Spacerując rankiem brzegiem morza warto z uwagą patrzeć pod nasze nogi. A nuż uda nam się znaleźć …..
Bursztyn(sukcynit, jantar) to nazwa stosowana do rozmaitych kopalnych żywic produkowanych przez drzewa iglaste. Bursztyn znajdowany jest w osadach pochodzących od karbonu po plejstocen. Wiek bursztynu polskiego ocenia się na 50-60 milionów lat. 
Przypuszcza się, iż pochodzi on z sosny bursztynowej (Pinus succinifera), która rosła na brzegu Bałtyku. Sosna ta produkowała bardzo obficie żywicę. Bursztyn występuje w formie nieregularnych, różnej wielkości kawałków w różnych odcieniach koloru żółtego, brunatnego, czerwonego, mlecznobiałego. Ciekawą rzeczą jest fakt, że bursztyn koloru zielonego nie występuje naturalnie, produkowany jest przez jubilerów przez specjalne wypalanie. Bursztyn może być 
przeźroczysty bądź mętny (ten drugi powstaje wówczas, gdy wewnątrz minerału znajduje się powietrze).
Czy wiesz że…
..:: Największy znaleziony dotychczas okaz bursztynu to przechowywany w Muzeum Historii Przyrody w Londynie jantar zwany Burma Amber ważący 15,25 kilograma.
..:: Bursztyn był w starożytnej Grecji palony dla jego delikatnego, bogatego zapachu. Dziś produkuje się kadzidła 
bursztynowe
..:: To w starożytnej Grecji zauważono, że "święty kamień" jak nazywano bursztyn potarty suknem ma właściwości przyciągające. Dla Greków to zjawisko, otoczone nimbem tajemnicy uchodziło za magię. Nazwa elektryczność pochodzi od greckiej nazwy bursztynu elektron.
..:: Z bursztynu, w procesie suchej destylacji otrzymuje się olej bursztynowy. Jest on naturalnym 
środkiem antyseptycznym i dezynfekcyjnym.
..:: Istnieje jedna metoda sprawdzenia autentyczności bursztynu. Nie jest to oczywiście pocieranie minerału materiałem a następnie sprawdzanie czy przyciąga kawałki papieru – z plastikową linijką możemy zrobić taką samą sztuczkę. Bursztyn należy trzymać pod ogniem przez około 5 sekund. Jeśli jest prawdziwy to nic się z nim nie powinno stać.
..:: Bursztyn ma również właściwości lecznicze. 2 łyżeczki nalewki dziennie, naszyjnik z bursztynu są świetne na bóle gardła, stres. Pomaga uśmierzyć bóle reumatyczne, ma właściwości gojące i zmniejszające blizny. Pochłania negatywne energie, sprawia, że w organizmnie uruchamiają się naturalne siły samolecznicze.
http://www.kopernik.w3.com.pl/e/geo/arty/bursztyn.html
Bursztyn jako medykament
Według podań, Polacy uważali bursztyn za cenny medykament, zwłaszcza jego czarną odmianę, czyli gagatek, który "jest kamień czarny i światły, a kiedy będzie zapalon, pomaga naprzeciw niemocy św. Walentego, diabły odpędza, albo, jeśliby przez usta człowiecze mówili, tedy dym gagatkowy nie da im mówić; żołądek wspomaga, gdy pokarmu przyjąć nie chce. Woda, w której by trzy dni moknął, czyni lekkie porodzenie […] Ten kamień diabelstwu i czarom się przeciwi, węże odgania, przeto i orzeł ten kamień kładzie w gniazdo swoje dla wężów, a wszakoż Sorgius powiada, iż to czyni orzeł, aby dzieci chłodził". Używano go więc do praktyk magicznych i do "zamawiania chorób i nieszczęść". Mieszany z jałowcem służył do okadzania ołtarzy i kościołów.
Jeszcze w pierwszej połowie XIX wieku uznawano bursztyn za znakomity lek na reumatyzm, spazmy, gorączki, słabości kobiet itp. Lekarz angielski Benet kadzenie bursztynem uznawał za jedyny środek przeciw suchotom. Przy cierpieniach reumatycznych stosowano rozcieranie flanelą, którą uprzednio nakadzano bursztynem. Specjaliści zalecali:
"Tynktura bursztynowa otrzymana z bursztynu i wyskoku spirytusowego działa przeciwspazmatycznie; szczególne także skutki wywiera na skórę i dlatego w cierpieniach tego organu, jako też w cierpieniach hysterycznych jest używana: doza 8–15 kropli.
Olej bursztynowy działa na system nerwowy, przyspiesza krążenie krwi i uśmierza spazmy, nie tylko skóry ale i płuc: używa się także w cierpieniach hysterycznych, przeciw soliterom, czasem w wielkiej chorobie (epilepsji) i podług Ruscha w kałonotości szyi (tetemus). Niektórzy polecają go w owrzodzeniach płuc i nerek. Doktor Freyer radzi go z ostrożnością zażywać, aby zapalenia tych organów nie zrządzić".
Jako środka do trzeźwienia mdlejących dam używano mikstury zwanej Aqua Luciae. Była to mieszanina olejku bursztynowego ze spirytusem i amoniakiem; wyszła z użycia dopiero w drugiej połowie XIX wieku. Istniała jeszcze jedna lecznicza bursztynowa substancja, wydzielająca silny zapach piżma — Tinctura moschi artificielis. Był to roztwór spirytusowy kwasu azotowego i olejku bursztynowego.
Bursztynowy olejek był produktem suchej destylacji bursztynu. Nosił dumną nazwę łacińską Oleum succini aethereum rectificatum.
Dziś z bursztynu wytwarza się maść bursztynową i kredki bursztynowe do warg, ale w medycynie jantaru używa się raczej nieczęsto… Wprawdzie niektórzy noszą bursztyny (koniecznie nieoszlifowane) jako środek przeciw nadczynności tarczycy, a inni radzą je nosić, by rozładowywały ładunki elektryczne, które zagrażają nam w świecie współczesnej cywilizacji i sztucznych tworzyw, ale brak jest zaleceń w tej mierze oficjalnej medycyny.
Ponieważ bursztyn był wciąż poszukiwany przez miłośników jego barwy, jak też tajemniczych właściwości, zaczęto więc podrabiać prawdziwe jantary. Chemicy niemieccy opracowali technologię wytwarzania sztucznego bursztynu z kazeiny, twarogu krowiego, kwasu karbolowego i kwasu mrówkowego. Bursztyn taki miał przepiękny wygląd i barwę, ale szybko zmieniał ją na czerwoną. Aby imitację odróżnić od bursztynu fachowcy radzili, by potrzeć ją o materiał — wówczas wydzielał się silny odór karbolu. Gdy nie można było trzeć wyrobu, proponowano zanurzenie go w wodzie z dodatkiem 27% soli; imitacje tonęły, natomiast prawdziwy bursztyn wypływał na wierzch. Pouczano również jak odróżniać od naturalnego bursztyn prasowany (w temperaturze 180°C można było spoić pod prasą okruchy bursztynu w jeden kawałek), który miał martwe i szybko ulegające zmianie barwy, a przy potarciu wydzielał woń kamfory.undefined
Bursztynowa nalewka
Receptura wg ks. Klimuszki
Drobne kawałki bursztynu zalać czystym spirytusem. Odstawić na 10 dni w ciepłe miejsce. Od czasu do czasu wstrząsnąć. Po tym czasie nalewka jest gotowa. Po wyczerpaniu nalewki można rozdrobnić bursztyn i powtórnie zalać. Bursztyn należy zalewać tylko 2 razy.
Zalecenia
Nalewka ma wszechstronne zastosowanie. W przypadku zmęczenia lub bólu głowy należy natrzeć kark, nadgarstek i skronie. Zapobiegawczo przeciw grypie i przy dolegliwościach astmatycznych pić herbatę z trzema kroplami nalewki. Stosuje się ją także do nacierania klatki piersiowej. Na korzonki i bóle reumatyczne wskazane jest nacieranie bolących miejsc.
Według niektórych podań nalewka bursztynowa obniża ciśnienie tętnicze, wspomaga wydzielanie żółci, uspokaja, hamuje rozwój bakterii, ułatwia gojenie ran, aktywizuje układ immunologiczny, zapobiega tworzeniu się zmarszczek. Pomaga na bakteryjne zapalenie przewodu pokarmowego, pospolite zatrucia i nieżyty.
http://www.bc.com.pl/pl_2_5.htm
Jak rozpoznać bursztyn?
W przeciwieństwie do kamienia jantar będzie pływał w wodzie, a podpalony zacznie się tlić i wydzielać tajemniczy zapach. Stąd też jedna z jego nazw: bernstein to w językach germańskich- " kamień, który się pali". Wpatrując się bursztyn oglądamy nieskończone piękno barw, odcieni i upływającego czasu. Istnieje wiele gatunków bursztynu stąd różnią się od siebie. Wśród nich najlepszym zapachem odznacza się biały, wyżej cenione są odmiany czerwonawe, ale jedynie wtedy gdy blask ich nie jest zbyt mocny. Największym powodzeniem cieszy się bursztyn falernejski, mający kolor wina i od niego tak nazywany. Przezroczysty, odznacza się łagodnym blaskiem, może też cieszyć odcieniem warzonego miodu. znacznie od siebie.
Pozyskiwanie bursztynu
Najstarszym i najprostszy sposobem wydobywania bryłek jantaru to zbieranie go podczas zimowego spaceru po plaży jak również jesiennych sztormów, ciepło w nim zgromadzone powoduje, że nie zamarza on tak jak inne kamienie i leżąc na plaży nie pokrywa się szronem. Na usteckiej plaży przy odrobinie szczęścia spotkać można przy pracy zawodowych poławiaczy. Przy pomocy sieci łowią bryłki, które toczą się po dnie i są od czasu do czasu podrywane przez wodę w górę. Jednym ze sposobów pozyskiwania bursztynu był połów za pomocą specjalnych sieci, tzw. " koszołków", innym zaś było szperanie , polegające na przeczesywaniu dna morskiego. Poza pozyskiwaniu jantaru z morza i plaży terenem poszukiwań i eksploatacji są głęboko już dziś zasypane dawne plaże. Miejscami tego typu wydobywania są Możdżanowo, Starkowo, Smołdzino, Ugoszcz. O kopalniach w Mozdżanowie wspominały już kroniki z końca XVIII w. Eksploatacja bursztynu prowadzona była za pomocą szybów do głębokości ok. 22 m.