ZADOWOLI NAJWYBREDNIEJSZE PODNIEBIENIA, A POMIMO TO JEST BARDZO PROSTY W WYKONANIU! (Oczywiście trzeba najpierw zdobyć węgorza. O jego cenie nie wspominam, jako że w eleganckim towarzystwie nie mówi się o pieniądzach…)
Składniki: 1 duży węgorz, 1 l wody, 1 łyżeczka soli, 2 łyżeczki cukru, 5 ziarenek pieprzu, 2 ziarenka ziela angielskiego, 2 listki laurowe, 14 łyżeczek octu.
Sposób przyrządzenia: Ugotować zalewę: Do wody wrzucić wszystkie przyprawy, dodać ocet i zagotować. Po zagotowaniu wywar wyłączyć i schłodzić. Węgorza dokładnie oczyścić, dla usunięcia śluzu wytrzeć grubą solą, bardzo starannie opłukać, pokroić na dzwonka długości odpowiadającej wysokości posiadanych słoików. Dzwonka układać pionowo, ciasno, w słoikach – przekładając przyprawami wyjętymi z zalewy. Zalać wystudzoną zalewą tak aby całkowicie przykryła dzwonka i dokładnie zakręcić słoiki. Słoiki pasteryzować w większym garnku w sposób następujący: Na dno dużego garnka umieszczamy wkładkę (lub po prostu złożony kilkakrotnie papier), wkładamy zakręcone słoiki tak aby się wzajemnie nie dotykały i zalewamy wodą do wysokości 4/5 słoików. Ostrożnie doprowadzamy wodę do wrzenia i od tego momentu rozpoczyna się proces pasteryzacji. Po 30-45 min. przerywamy podgrzewanie i pozostawiamy słoiki w garnku z wodą do wystudzenia. Następnie słoiki osuszamy i umieszczamy na dole w lodówce. Po 2 dniach zalewa w słoikach z węgorzem przeistacza się w smakowitą galaretkę.
Sposób podania: Na zielonych liściach sałaty, przybranie koperkiem lub zieloną pietruszką. Podawać z pieczywem. Pewien problem nastręczać może wyjęcie porcji węgorza ze słoików, dlatego należy robić to ostrożnie.