Węgorz to dwuśrodowiskowa ryba z rodziny węgorzowatych. Żywi się fauną denną i rybami. Samice dorastają do długości 2 m i wagi 10 kg, samce są znacznie mniejsze. Sprawiając węgorza należy uważać na toksyczne właściwości krwi tej ryby. Zawiera ona ichtiotoksyny które na organizm człowieka oddziaływają podobnie jak jad węża. Toksyna ta traci swoje właściwości po ogrzaniu do temperatury ponad 60 stopni C. Sprawianie węgorza jest troszkę pracochłonne, jednak wyborny smak wynagrodzi nam stracony czas. Pokrótce opiszę sposób jak to zrobić. Jeśli węgorz jest żywy zabijamy go wbijając ostrze noża w tył głowy lub odcinając kilka cm ogona, tak aby przeciąć rdzeń kręgowy. Następnie martwego już węgorza wieszamy na haku przebijając jego pysk. Używając ostrego noża nacinamy skórę dookoła głowy. Używając szczypiec ściągamy skórę kilka centymetrów. Następnie chwytając palcami obydwu rąk ściągamy ją energicznie do końca. Oskórowaną rybę patroszymy i filetujemy prowadząc nóż wzdłuż kręgosłupa. Filety myjemy dokładnie i suszymy ręcznikiem papierowym.
