Owoce egzoryczne – Ceratonia

Ceratonia zwana Szarańczyn strąkowy, Chleb świętojański
Szarańczyn strąkowy, drzewo karobowe, karob, ceratonia to gatunek zimozielonego drzewa należący do rodziny brezylkowatych . Jest jedynym gatunkiem rodzaju szarańczyn. Występuje w warunkach naturalnych (dziko i w uprawie) w regionie śródziemnomorskim. W rejonie Morza Śródziemnego oraz w Azji Mniejszej występują jego duże plantacje.. Nasiona do czasu rozpowszechnienia się trzciny cukrowej i buraków cukrowych były głównym źródłem cukru dla mieszkańców regionu. W smaku przypomina osłodzone kakao, dlatego też jest używany jako jego substytut, głównie ze względu na bardzo niską zawartość tłuszczu, hipoalergiczność oraz brak kofeiny. Wypiekom i polewom nadaje ciemną barwę. Uzyskiwana z nasion guma karobowa (znana także jako mączka chleba świętojańskiego) używana jest jako substancja zagęszczająca i oznaczana symbolem E410. Karob znajduje zastosowanie również w przemyśle kosmetycznym, papierosowym, a nawet w produkcji papieru. Dawniej nasiona karobu, ze względu na jednolity rozmiar i stałą wagę (ok. 200 mg), służyły jako precyzyjna jednostka masy (używane dziś na określenie tej jednostki słowo karat, wywodzi się od greckiego słowa keration oznaczającego właśnie karob. Używany jest do wypieku chleba, ciastek i produkcji wyrobu czekoladopodobnego uważanego za zdrową namiastkę czekolady, w handlu zwanego carom. Jadalne strąki są wyścielone brązowawym, miękkim miąższem zawierającym około 50% cukrów (wśród nich mannoza), 6% białka, witaminy i składniki mineralne. Smak strączków przypomina smak czekolady. Zarodek nasion zawiera bardzo dużo białek. Miąższu ceratonii używa się do wytwarzania syropu przeciwkaszlowego. Jest on także przerabiany na mąkę wykorzystywaną do wypieku chleba, ciastek.