Uszak bzowy
W naszej kuchni grzyb ten nie cieszy się zbytnią popularnością i zainteresowaniem. Owocniki tego grzyba nie posiadają żadnych wyróżniających walorów smakowych lub zapachowych. Są jednak osoby pozyskujące owocniki dla celów kulinarnych, jako dodatek do potraw i sałatek orientalnych.
W Polsce grzyb ten jest dostępny w handlu pod postacią mrożonek i marynat ukrywających się pod nazwą Mun. W restauracjach azjatyckich serwowane są potrawy zawierające w składzie te grzyby. Ucho bzowe poza zastosowaniami kulinarnymi zaliczane jest do grzybów leczniczych, jak i inne gatunki z rodziny uszakowatych. Owocniki tego grzyba odgrywały i nadal odgrywają ważną rolę w medycynie Dalekiego Wschodu. Pierwsze, odczytane wzmianki o stosowaniu preparatów z ucha bzowego przy leczeniu hemoroidów pochodzą z Chin, z okresu panowania dynastii Tang, a wiadomości o tych grzybach jeszcze wcześniej, bo z III wieku p.n.e.
Zimówka aksamitnotrzonowa
Ceniona w kuchni wschodniej, zawiera mnóstwo śluzów. Występuje w czasie łagodnej zimy na ściętych pniach drzew liściastych. Kapelusz przybiera kształt od półkulistego do rozpostartego, a starszy wywinięty i powyginany. Średnica od 20 do 120 mm. Kolor miodowożółty, żółtopomarańczowy, łososiowy, żółtobrunatny, rdzawożółty. Na szczycie z ciemniejszy odcieniem. Gdy wilgotny jest lepki i śliski. Powierzchnia gładka, naga i lśniąca. Brzeg prążkowany, jaśniejszy, lekko przejrzyście bruzdowany. Młode owocniki narastają dachówkowato na starsze. Wyrasta od września do grudnia, a w okresach łagodnej zimy nawet do kwietnia. Służy do sporządzania wykwintnych sosów, sałatek, stanowić może ozdobę maleńkich kanapek. Z pierwszymi mrozami pojawia się właściwy wysyp zimówki, najliczniejszy na wierzbie, nawet jej złamanych, opadłych i zasypanych śniegiem gałęziach. Do napotkania na martwym i starym drewnie liściastym, w rumowisku gałęzi i na pniach. Rozkłada drewno na którym rośnie. Występuje zwykle po kilka, w grupach i kępkach. Grzyby zimnolubne. Z tego rodzaju występuje w Europie około 3 gatunków.